Większość języków przyjęła łacińskie nazwy miesięcy. Po łacinie wrzesień to september, czyli miesiąc siódmy, październik - october - ósmy, listopad - november -dziewiąty i w końcu grudzień - december - dziesiąty. Ciekawostką jest to że grudzień jest u nas miesiącem dwunastym a w łacinie nosi nazwę dziesiątego, dlatego tak jest albowiem w dawnej republice rzymskiej początkiem roku był pierwszy marca. Wtedy swój urząd obejmowali nowo wybrani konsulowie, którzy pełnili na przemian funkcję głowy państwa. Zresztą od imienia urzędujących konsulów datowano lata.Rzymianin urodzony w roku 63 p.n.e. mówił, że urodził się za konsulatu Marka Cycerona i Gajusza Antoniusza. Jednak w roku 153 p.n.e. nastąpiła pilna potrzeba wysłania wojsk do Hiszpanii i wtedy postanowiono przesunąć objęcie władzy nowych konsulów na 1 stycznia. Na ten dzień przesunięto też początek roku. I tak już zostało do dziś.
Polacy wraz z chrześcijaństwem przyjęli kalendarz rzymski lecz nie przyjęła się jednak u nas próba narzucenia łacińskich nazw miesięcy. Polskie nazwy miesięcy są odbiciem tego, co się dzieje w przyrodzie.
Styczeń - pochodzi od styku dwóch lat: starego i nowego
Luty - srogi, jeden z najzimniejszych miesięcy
Marzec - rozmazana przyroda, koniec zimy początek wiosny.
Kwiecień - gdyż pojawiają się kwiaty
Maj - jedyny wyjątek ,jest to miesiąc poświęcony bogini Mai, matce Mercurego (łac.Maius)
Czerwiec - od chrząszczyka czerwca
Lipiec - kwitną lipy
Sierpień - zakończono żniwa sierpami (w czasach staropolskich nosił nazwę stojączka)
Wrzesień - kwitnący wrzos
Październik od paździerzycy, czyli odpadów z lnu lub konopi, w tym właśnie miesiącu była ich obróbka
Listopad - bo opadają liście
Grudzień - od grudy, zmarzniętej ziemi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz